Alkitab Mobile SABDA
[VER] : [MILT]     [PL]  [PB] 
 <<  Lukas 20 : 13 >> 

MILT: Dan tuan pemilik kebun anggur itu berkata: Aku harus berbuat apa? Aku akan mengutus anakku yang terkasih, mungkin setelah melihatnya mereka akan dibuatnya hormat.


AYT: Pemilik kebun itu pun berkata, ‘Apa yang harus aku lakukan? Aku akan mengirim anakku yang kukasihi, mungkin mereka akan menghormatinya.’

TB: Maka kata tuan kebun anggur itu: Apakah yang harus kuperbuat? Aku akan menyuruh anakku yang kekasih; tentu ia mereka segani.

TL: Maka kata tuan kebun anggur itu: Apakah pula hendak kuperbuat lagi? Baik kusuruhkan anakku yang kukasihi; barangkali mereka itu akan menghormatkan dia.

Shellabear 2010: Lalu kata pemilik kebun anggur itu, ‘Apa lagi yang harus kulakukan? Aku akan mengutus anakku yang kukasihi, barangkali mereka akan menghormatinya.’

KS (Revisi Shellabear 2011): Lalu kata pemilik kebun anggur itu, Apa lagi yang harus kulakukan? Aku akan mengutus anakku yang kukasihi, barangkali mereka akan menghormatinya.

Shellabear 2000: Lalu kata pemilik kebun anggur itu, ‘Apa lagi yang harus kuperbuat? Aku akan mengutus anakku yang kukasihi, barangkali mereka akan menghormatinya.’

KSZI: &lsquo;Pemilik ladang itu berkata, &ldquo;Apakah yang hendak kubuat? Baik kusuruh puteraku yang kukasihi. Tentu petani-petani itu akan menghormatinya.&rdquo;

KSKK: Maka tuan kebun itu berpikir: 'Apakah yang harus kuperbuat? Aku akan menyuruh anakku yang terkasih; tentu mereka akan menyeganinya'.

WBTC Draft: "Lalu pemilik kebun itu berkata, 'Apa yang akan kulakukan? Aku akan mengirim anakku yang kukasihi. Mungkin mereka akan menghormatinya.'

VMD: Pemilik kebun itu mengatakan, ‘Apa yang akan kulakukan? Aku akan mengirim anakku yang kukasihi. Mungkin mereka akan menghormatinya.’

AMD: “Akhirnya, pemilik kebun itu berpikir, ‘Apa yang harus aku lakukan sekarang? Aku akan mengirim anakku yang kukasihi. Mungkin para petani akan menghormati anakku.’

TSI: “Akhirnya pemilik kebun itu berpikir, ‘Harus bagaimana sekarang? Oh, aku akan mengutus anakku satu-satunya yang sangat aku kasihi. Mungkin kepada anakku sendiri mereka akan segan dan menghormati dia.’

BIS: Akhirnya pemilik kebun itu berkata, 'Aku harus berbuat apa lagi? Aku akan mengirim anakku sendiri yang kukasihi. Pasti dia akan mereka hormati!'

TMV: Pemilik ladang itu berkata, ‘Apakah yang harus aku lakukan? Aku akan mengutus anakku yang aku kasihi. Tentu mereka akan menghormati dia!’

BSD: Tetapi, pelayan itu pun dipukul juga oleh penggarap-penggarap itu dan didorong keluar dari kebun itu. Akhirnya pemilik kebun itu berpikir, ‘Saya akan mengirim anak saya sendiri yang saya kasihi. Pasti mereka akan menghormati dia!’

FAYH: "'Apakah yang harus kuperbuat?' pemilik kebun itu bertanya dalam hatinya. 'Aku akan mengutus anakku yang kukasihi. Pasti mereka akan menghormati dia.'

ENDE: Berkatalah tuan kebun anggur itu: Apakah hendaknja kuperbuat sekarang? Ha, aku akan mengirim puteraku jang tertjinta; tentu dia mereka segani.

Shellabear 1912: Maka kata tuannya yang punya kebun anggur itu, "Apapula hendak kuperbuat?Bahwa aku hendak menyuruh anakku yang kukasihi; barang kali mereka itu akan menghormatkan dia."

Klinkert 1879: Satelah itoe maka kata toewan jang empoenja kebon-anggoer itoe: Apakan dajakoe? Bahwa akoe hendak menjoeroehkan anakkoe jang kekasih, entah barangkali dihormatinja apabila mareka-itoe melihat dia.

Klinkert 1863: Maka kata itoe toewan jang ampoenja kebon anggoer: Patoet akoe boewat apa? nanti akoe soeroehken anakkoe jang kekasih; barangkali sama ini dia-orang sajangken kaloe dia-orang melihat dia.

Melayu Baba: Dan itu kbun punya tuan kata, 'Apa sahya mau buat? Sahya mau hantarkan anak sahya yang sahya kaseh: barangkali dia-orang nanti kasi hormat sama dia.'

Ambon Draft: Bagitu djuga berkatalah tuwan, jang ampunja tata-naman pohon-pohon anggawr itu: Apatah b/eta akan bowat? B/eta akan suroh b/eta punja anak laki-laki jang tjinta; barang kali, manakala dija awrang dapat lihat dija, dija awrang akan tahu hormat dija!

Keasberry 1853: Sutlah itu maka kata tuan yang ampunya kubon anggor itu, Apakah patut kupurbuat? aku akan munyurohkan anakku yang kukasih: untah barang kali nanti juga dihormatkan ulih marika itu akan dia apabila dilihatnya dia.

Keasberry 1866: Sŭtlah itu maka kata tuan yang ampunya kŭbon anggor itu, Apakah patut kupŭrbuat? Aku akan mŭnyurohkan anakku yang kŭkasih, ŭntah barang kali nanti juga dihormatkan ulih marika itu akan dia, apa bila dilihatnya dia.

Leydekker Draft: Maka bersabdalah Tuwan jang 'ampunja tanaman pohon 'angawr: 'apatah 'aku 'akan berbowat? 'aku 'akan menjuroh 'anakhku laki 2 jang kekaseh: mudah 2 an marika 'itu serta delihatnja dija, nanti supan santon 'akan dija.

AVB: Pemilik ladang itu berkata, ‘Apakah yang hendak kubuat? Baik kusuruh anakku yang kukasihi. Tentu para penyewa itu akan menghormatinya.’

Iban: Udah nya orang ke bempu kebun anggur nya bejaku, 'Nama utai ti deka dikereja aku? Aku deka ngirumka anak tunggal aku. Nyangka sida deka bebasaka iya.'


TB ITL: Maka <1161> kata <2036> tuan <2962> kebun anggur <290> itu: Apakah <5101> yang harus kuperbuat <4160>? Aku akan menyuruh <3992> anakku <5207> <3450> yang kekasih <27>; tentu <2481> ia <5126> mereka segani <1788>.


Jawa: Kang duwe pakebonan banjur calathu mangkene: Apa saiki sing kudu daktindakake? Dakkongkonan anakku kang kekasih, mesthi bakal dieringi.

Jawa 2006: Kang duwé pakebonan banjur kandha mangkéné: Apa kang kudu daktindakaké? Dakkongkonan anakku kang kinasih, mesthi bakal diéringi.

Jawa 1994: Pungkasané sing duwé kebon mau mikir: ‘Saiki beciké kepriyé? Aku dakkongkonan anakku dhéwé, sing dakkasihi. Mesthiné wong-wong kuwi bakal padha éring marang anakku!’

Jawa-Suriname: Entèk-entèké sing nduwé kebon mikir: ‘Saiki apiké kepriyé? Aku tak ngongkon anakku déwé waé, anak sing tak trésnani. Menawa wong-wong kuwi ngajèni marang anakku.’

Sunda: Ceuk nu boga kebon, ‘Kumaha petana? Ah rek nitah anak aing bae anu dipikanyaah, sina ka ditu. Ka anak aing mah tangtu ngarajenan!’

Sunda Formal: Cek nu boga tanah: ‘Kumaha akal? Keun ayeuna mah anak nu ngan hiji-hijina sina ka ditu. Sugan ku anak aing mah sarieuneun.’

Madura: Dhi-budhina se andhi’ kebbun jareya ngoca’, ‘Baramma’a pole sengko’ reya? Sengko’ nyorowa tang ana’ dibi’ se ekataresnae bi’ sengko’. Tanto tang ana’ jareya eargai bi’ reng-oreng se nyewa tang kebbun jareya!’

Bauzi: Labihàmu ame anggur deda labe vi ozo, ‘Ne, em akati mode? Làhà gi em adat vàmtea ebe eho deeleheda nim gagu oluse. Eho labihameam dam labe fa em adat bake vei ladi ahu adat iedi fa eba doi lu olum zoaha bak,’ lahame vi ozome neàdi am adat ab gagu oluham.

Bali: Anake ane ngelahang abian anggure ento laut ngucap kene: ‘Kenken jani baan madaya? Melahan pianak ideweke ane sayang lakar tunden kema; pedas ia ajianga baan panyakap-panyakape.’

Ngaju: Kajariae tempon kabon te hamauh, 'Aku musti malalus en hindai? Aku kareh manyoho anakku kabuat je eka sintangku. Pasti ie kareh ihormat ewen!'

Sasak: Ahirne ẽpẽn dowẽ kebon nike bebase, 'Napi saq harus tiang piaq malik? Tiang gen ngutus anak tiang mẽsaq saq tiang tunah gati, pasti ie pade gen hormatin anak tiang!'

Bugis: Angkanna iyaro punna dare’é makkeda, ‘Agana harusu’ upogau’? Maéloka kiringngi ana’ riyaléku iya uwamaséiyé. Pasti napakalebbii matu mennang!’

Makasar: Kala’busanna nakanamo anjo patanna koko, ‘Apa mami musti kugaukang? Bajikangang ana’ kalengku kukamaseanga kusuro. Tantu lanapakala’biriki ke’nanga punna ana’ kalengku kusuro!’

Toraja: Mangkato, nakuami tu puangna tinde pa’lak: Apa siapa la kupogau’? La kusua tu anak kaboro’ku, umbai la nakasiri’ sia ke ia.

Duri: Mangkatampakanna nakuamo joo ampu bara'bah, 'Apapa la kupugauk? La kusuai to anakkaku' kupakamoja', tantu la nakasiri' ia.'

Gorontalo: Tahu'uwo lo ilengi boyito loloiya odiye, ’Donggo wolo u mowali pohutuwou? Wau ma mopoahu mota lo walau'u ta otoliangu'u. Walau'u tantu isingiyo limongoliyo!’

Gorontalo 2006: 'Pulitio mao̒ taa ohuu̒wo lo ilengi boito loloi̒ya, mawolo umusi pohutuwou̒ poli? Wau̒ mamolao walau̒uu̒ lohihilao taa otolia̒nguu̒. Tantu tio mahulumatio mai limongolio!'

Balantak: Komburi'na tombono ale' iya'a norobumo taena, ‘Upa a men tio bo wawauonku soosoodo? Yaku' bo momosuu' anakku men kolingu'ku. Sabole ia kolayaonna i raaya'a!’

Bambam: Iya ma'kadam indo puäna bela' naua: ‘Aka opi umbai' la kupogau'? O, la kusua änä' pangkaha'ku aka tä' mala tala nakalaja' ia pole'.’

Kaili Da'a: Kaopuna nangulimo pue ntinalu etu, 'Aginamo aku mompakau anaku mboto to nipotoweku malau mpaka ri ja'i ira. Natantumo ira kana mekou ri ja'ina.'

Mongondow: Pangabisannya ki togi gobaí norai nana'a, 'Onupa degaí in aidanku? Oh..., potabaíkudon ing ki adiíku inta kotabi-tabiku. Aka sia yo pasti ko'insimbií monia.'

Aralle: Ma'pihki'mi yato puäng bela' naoatee, 'Ya' akang inde la kubabe? Umbai la kusändä' kusuo inde änä' pakamayangku, umbato ke sika nakalaya'i nei'.'

Napu: Roo indo, naulimi ampu bonde iti: 'Apa au hangangaa kubabehi? Aginami anangku au kupokaahi kutudu lao. Batena ina rapengkorui.'

Sangir: Pěngěnsueěnge taghuang sasuang ene nẹ̌berạ e, 'Iạ e kai mẹ̌kapurạe ngae? Iạ e sarung měndolohen ahusẹ̌ku ikẹ̌kěndagẹ̌. Sembeng nal᷊ahẹu i sie sarung adateng i sire!'

Taa: “Wali yako etu tau pue nawu mampobuuka, ‘Kesaa dakuika? Ewa si’i dakuika: Aku damampokau anangku to kuporayang. Wali ane sira mangkita anangku semo to rata resi sira, tuwu-tuwuja sira damanga’angga ia.’ Wali ia mampokau ananya etu.

Rote: Mate'e na boema, osi lamatuak ndia nae, "Au muse tao beek bai? Neukose au adenu au ana susue nga neu. Tao leo bee o neukose ala fe ha'da-holomata neun!'

Galela: Kagena de o raki ma duhutu magena wotemo, 'Ngohi o kiali taaka. Ngohi asa tasidingo kali ai ngopa masirete towidododara. Igogou, done ai ngopa masirete so iwihoromati.'

Yali, Angguruk: Hik isarusama ngi ahun inowen nangginoho timin perisireg namloho nindiyon monde feminmu at fahet enekol hahup perisireg monde ferisi.

Tabaru: So ma raki ma dutu gu'una kawongosekau, 'Ne'ena salingou kokiasi todiai? Ngoi 'asa towisidingoto 'ai ngowaka ma sirete towisiboso-bosono. 'Unaka dua ma raiokau wisigisene.'

Karo: Emaka rukur tuan si mada kebun anggur nina, 'Kai nge ndia arus kubahan? Kusuruh me anakku si kukelengi enda; tentu mehangke kari ia.'

Simalungun: Dob ai nini simada pohon anggur ai ma, ʻAha ma sibahenonku? Husuruh ma anak haholongan ni uhurhin, ra malang do sidea bani.ʼ

Toba: Dung i ninna nampuna porlak anggur i ma: Aha nama bahenonku? Anakku haholongan i ma suruonku; ra biar ma rohanasida mida ibana.

Dairi: Perpodi, nina sidasa pekken i mo ibas ukurna. Bakunè nola mo ndia kubaing? Kuutus mo tupèh anakku sendiri kekellengenki, tentu nangga ngo atè kalak idi midahsa.

Minangkabau: Akienyo nan punyo parak tu mangatokan, 'Apo lai nan musti ambo pabuwek? Eloklah anak kanduang ambo bana nan ambo kasiahi, nan ka ambo suruah. Lah jaleh inyo ka di aromaik-i dek urang-urang nan bakarajo tu!'

Nias: Ba gafuriata imane sokhõ kabu andrõ, 'Hadia nasa nilaugu? Ufatenge nono andre ni'omasi'õgu. Tatu manõ wa lafosumange ia!'

Mentawai: Kalepakatnia, kuanangan nia sibakkat mone néné, 'Kipangan lé pá kugagalai? Eddangan nia togakku simanuntut bagakkungan lé kukokoiniaké. Tá isoppi rahormati nia!'

Lampung: Akherni sai kedau kebunni cawa, 'Nyak haga ngerjako apilagi? Nyak haga ngirim anakku tenggalan sai kukasihi. Pasti ia dihormati tian!'

Aceh: Akhé jih ureuëng po lampôh nyan laju jipeugah, ‘Peu nyang harôh lôn peusaneut ateueh awaknyan? Bah lôn yuejak aneuëk nyang paleng lôn gaséh. Pasti aneuëk ulôn nyan jihoreumat lé awaknyan!’

Mamasa: Nakuamo inde puangna bela'e: ‘Akamo pole' la kupogau'? La ussuamo' anak pa'kaboro'ku, annu innang la nakalaya'na.’

Berik: Jepga angtane anggur makana jam jemanserem jei ga gunu, 'Ai gamjon ga basas eyebili? Ai ga enggam as eyebili, ai tanna amna ajes nesiktenerem, ai jes as baftana. Angtane makana amna nomkef aa jei ne armantanaram, jei bunarsus tanna amna jam ne kabwaktayan.'

Manggarai: Maik taé dihat ngara uma hitu: co’o kéta péng laku pandén? Aku te wuat anak géong’g; toét-toé sengang lisé hia.

Sabu: Pa pedakka rahi ta lii ke ne mone dhoka ne, 'Nenga ke ne do jhamma ta tao ri ya ri? Do ta pepue ke ri ya ne ana ya ma miha, do hajha do ddhei ya dhe. Do bhara tatu ke ta takke pekerihe no ri ro!'

Kupang: Itu tuan kabón dudu pikir-pikir bilang, ‘Beta musti bekin karmana lai? Lebe bae beta kirim beta pung ana sayang sa. Tantu dong hormat deng tarima sang dia deng bae-bae.’ Jadi dia kirim dia pung ana barana pi sana.

Abun: Sane, yenggras nut mo an dakai do, 'Ji ben suma ne? Sa ndo sa, ji bi pa gato ji jimnotku ne, ji syogat ji bi pa mu mone. Ji bi pa sa, bere ye gato mewa nggwe ne jammo an.'

Meyah: Erek koma jefeda osnok egens ongga efen mekeni koma agot oida, 'Didif dutunggom mar egema deika erek meidu? Didif dumobk dedin edesa egens ongga dudou okora eteb rot, fogora rua rumougif gu ofa si.'

Uma: "Ngkai ree, na'uli'-mi pue' bonea toei: 'Napa-le' to kubabehi-e? Agina ana'-ku to kupe'ahi' moto lau-mi kupahawa' hilou, apa' bate rapengkorui-ile mpai'.'

Yawa: Umba akarijo nawaisye umawe po raura pare, ‘Animaisye mirati syo rave? Syare syo taune sya kavo inanuga no aije atutir poroto mai. Opamo indati wanave ai jaje.’


NETBible: Then the owner of the vineyard said, ‘What should I do? I will send my one dear son; perhaps they will respect him.’

NASB: "The owner of the vineyard said, ‘What shall I do? I will send my beloved son; perhaps they will respect him.’

HCSB: "Then the owner of the vineyard said, 'What should I do? I will send my beloved son. Perhaps they will respect him.'

LEB: So the owner of the vineyard said, ‘What should I do? I will send my beloved son; perhaps they will respect him.’

NIV: "Then the owner of the vineyard said, ‘What shall I do? I will send my son, whom I love; perhaps they will respect him.’

ESV: Then the owner of the vineyard said, 'What shall I do? I will send my beloved son; perhaps they will respect him.'

NRSV: Then the owner of the vineyard said, ‘What shall I do? I will send my beloved son; perhaps they will respect him.’

REB: Then the owner of the vineyard said, ‘What am I to do? I will send my beloved son; perhaps they will respect him.’

NKJV: "Then the owner of the vineyard said, ‘What shall I do? I will send my beloved son. Probably they will respect him when they see him.’

KJV: Then said the lord of the vineyard, What shall I do? I will send my beloved son: it may be they will reverence [him] when they see him.

AMP: Then the owner of the vineyard said, What shall I do? I will send my beloved son; it is probable that they will respect him.

NLT: "‘What will I do?’ the owner asked himself. ‘I know! I’ll send my cherished son. Surely they will respect him.’

GNB: Then the owner of the vineyard said, ‘What shall I do? I will send my own dear son; surely they will respect him!’

ERV: “The owner of the vineyard said, ‘What will I do now? I will send my son. I love my son very much. Maybe the farmers will respect my son.’

EVD: The owner of the vineyard said, ‘What will I do now? I will send my son. I love my son very much. Maybe the farmers will respect my son!’

BBE: And the lord of the garden said, What am I to do? I will send my dearly loved son; they may give respect to him.

MSG: "Then the owner of the vineyard said, 'I know what I'll do: I'll send my beloved son. They're bound to respect my son.'

Phillips NT: Then the owner of the vineyard said, 'What shall I do now? I will send them my son who is so dear to me. Perhaps they will respect him.'

DEIBLER: So the owner of the vineyard said to himself, ‘…I do not know what to do!/What shall I do?† [RHQ]’ Then he had an idea. He said to himself, ‘I will send my son, whom I love very much. Perhaps they will respect him and give him my share of the grapes.’

GULLAH: De faam owna say, ‘Wa A gwine do now? A gwine sen me own deah son wa A lob. Could be dey gwine show hona ta me son.’ So e sen e son fa fetch e share ob de haabis.

CEV: The owner then said to himself, "What am I going to do? I know what. I'll send my son, the one I love so much. They will surely respect him!"

CEVUK: The owner then said to himself, “What am I going to do? I know what. I'll send my son, the one I love so much. They will surely respect him!”

GWV: "Then the owner of the vineyard said, ‘What should I do? I’ll send my son, whom I love. They’ll probably respect him.’


NET [draft] ITL: Then <1161> the owner <2962> of the vineyard <290> said <2036>, ‘What <5101> should I do <4160>? I will send <3992> my <3450> one dear <27> son <5207>; perhaps <2481> they <5126> will respect <1788> him.’



 <<  Lukas 20 : 13 >> 

Bahan Renungan: SH - RH - ROC
Download
Alkitab ANDROID
Kamus Alkitab
Kamus Bahasa
Kidung Jemaat
Nyanyikanlah Kidung Baru
Pelengkap Kidung Jemaat
Alkitab.mobi
Copyright
Alkitab.SABDA.org
Android.SABDA.org
SABDA.APP
BaDeNo
Bantuan
Single Panel Single Panel