Dual Panel1Sim kuring rek ngingetkeun aranjeun kana Injil Kasalametan, anu diwartakeun ku sim kuring, anu ku aranjeun geus ditarima jeung dipercaya enya-enya.
2Eta warta anu diajarkeun ka aranjeun teh nya eta Injil Kasalametan. Upama aranjeun teguh kana eta hal, tangtu salamet. Kajaba lamun ceuk aranjeun taya gunana percaya.
3Hal anu katampa ku sim kuring teh diwartakeunana ka aranjeun sakumaha anu kaungel dina Kitab Suci, pangpangna hal pupusna Kristus ku karana dosa urang.
4hal dikurebkeuna-Na, hal dihirupkeuna-Na deui sanggeus tilu poe pupus sakumaha anu kaungel dina Kitab Suci,
5hal nembongana-Na ka Petrus, hal nembongana-Na ka dua belas rasul,
6hal nembongana-Na ka anu sok ngariring ka Anjeunna, sakali jadi ka anu reana leuwih ti lima ratus urang, anu nepi ka ayeuna aya anu harirup keneh, aya anu geus maraot;
7hal nembongana-Na ka Yakobus, jeung hal nembongana-Na deui ka dua belas rasul.
8Pangahirna nembongan ka sim kuring, sanajan sim kuring teh lir jelema anu dijurukeunana mahiwal.
9Di antara rasul-rasul, sim kuring rumasa panghandapna, lantaran tadina jadi tukang nganiaya jamaah Allah.
10Bisa jadi saperti ayeuna oge ngan ku karana rahmat Allah. Rahmat Mantenna ku sim kuring henteu ditatambuh. Malah sim kuring mah ngalakonan pagawean rasul teh leuwih getol ti batan rasul-rasul sejen. Tapi bisa kitu soteh ngan ku karana rahmat Allah keneh anu nyarengan sim kuring dina pagawean.
11Aranjeun ayeuna geus percaya, teu jadi sual anu ngawawarkeunana mah, boh sim kuring, boh rasul-rasul sejen.
12Tapi ku naon sakitu geus ecesna ditetelakeun yen Kristus geus dihirupkeun deui, di aranjeun aya omongan majar anu geus maot moal dihirupkeun deui?
13Ari anu geus maraot moal dihirupkeun deui mah tangtu Kristus oge henteu hirup deui.
14Lamun Kristus henteu dihirupkeun deui, atuh teu aya anu kudu diwawarkeun, sarta teu aya hal anu kudu dipercaya ku aranjeun.
15Malah upama enya kitu, pangajaran rasul-rasul hal Allah geus ngahirupkeun deui Kristus teh bohong.
16Lamun enya anu geus maraot moal dihirupkeun deui, tangtu Kristus oge moal dihirupkeun deui.
17Lamun Kristus henteu dihirupkeun deui, kapercayaan aranjeun ngan sakadar panglamunan, sarta aranjeun tetep bakal cilaka ku dosa.
18Sarta upama enya kitu, jelema-jelema anu percaya ka Kristus teh sanggeus maraot terus teu hudang deui.
19Lamun pangharepan urang ka Kristus ngan keur salila hirup anu ayeuna, teu leuwih ti kitu, atuh ti sakabeh manusa di dunya urang teh manusa anu pangcilaka-cilakana.
20Hal anu saenyana mah nya eta Kristus teh geus digugahkeun ti nu maraot, sarta hal ieu nanggung yen anu geus sarare dina maot teh kabeh bakal diharudangkeun deui.
21Sabab sakumaha halna maot dilantarankeun ku manusa saurang, pihudangeunana anu geus maraot oge dilantaran ku manusa saurang.
22Sakumaha halna sakabeh manusa kudu maot lantaran geus kagolongkeun ka Adam, nya kitu oge sakabeh anu geus maraot bakal dihirupkeun deui lantaran ngagolong ka Kristus.
23Tapi masing-masing kudu nurutkeun giliranana: Kristus anu ti heula; engke, dina waktu Anjeunna sumping deui, kakara giliran anu aranut ka Anjeunna.
24Geus kitu datang poe kiamat. Harita Kristus bakal nalukkeun sakabeh pamarentahan gaib, sakabeh kawasa, sakabeh kakuatan, tuluy nyerenkeun Karajaan ka Allah anu jumeneng Rama.
25Kristus kudu terus nyepeng pamarentahan, nepi ka sakabeh musuh ku Allah ditalukkeun kana sampean Kristus.
26Musuh anu pangpandeurina ditalukkeun nya eta maot.
27Dina Kitab Suci ditulis, "Saniskara kabeh ku Allah geus ditalukkeun." Geus tangtu anu disebut "saniskara" teh Allah ku manten mah henteu kaasup, lantaran nya Mantenna anu nalukkeun saniskara, ditalukkeun ka Kristus.
28Tapi sanggeus kabeh taluk ka pamarentahan Kristus, Anjeunna ku anjeun, Putra Allah, bakal nalukkeun anjeun ka Allah anu nalukkeun saniskara ka Anjeunna. Allah ku manten anu bakal murba ka sakabeh.
29Lamun anu maot moal dihirupkeun deui, naon gunana jelema dibaptis ku karana anu geus maot? Ngarep-ngarep naon? Lamun enya nu geus maot moal dihirupkeun deui saperti ceuk sawareh, pikeun naon maranehanana dibaptis ku karana nu geus maot?
30Pikeun naon deui sim kuring jeung rasul-rasul sejen nepi ka kudu nangtang bahya unggal usik?
31Unggal poe sim kuring nyanghareupan bahya pati teh, dulur-dulur! Tapi teu nanaon, lantaran aranjeun enggeus ngahiji jeung Kristus Yesus Gusti urang.
32Lamun ngan nurutkeun timbangan manusa bae mah naon untungna sim kuring di Epesus sasat kudu tarung jeung sato-sato galak? Sabab lamun bener nu geus maot moal dihirupkeun deui, nya mending sakumaha ceuk kacapangan, "Hayu urang nyatu nginum, da isukan mah urang paraeh."
33Aranjeun ulah kabobodo. Sabab, "Pergaulan goreng ngaruksak sipat nu hade."
34Pake pikiran sehat, geura eureun tina lampah doraka. Kudu arera, di aranjeun aya anu teu nyaraho ka Allah.
35Bisa jadi aya anu nanyakeun, "Kumaha ngahirupkeunana deui anu geus maraot? Make badan anu kumaha engkena?"
36Pananya anu bodo! Binih oge dipelak teh paeh heula supaya hirup.
37Lamun anjeun melakkeun binih, binih gandum atawa binih naon bae, anu dipelak teh sikina, lain anu geus lengkep jadi tangkal anu kari ngagedean.
38Kawas kumaha engke tangkalna, Allah anu ngatur. Pitangkaleun unggal binih ku Mantenna geus ditangtukeun saeukeurna-saeukeurna.
39Badan mahluk-mahluk anu nyawaan henteu kabeh sarua. Manusa badanna kieu, sasatoan badanna kitu, manuk, lauk, badanna beda-beda deui.
40Kitu deui wujud anu aya di langit jeung wujud anu aya di bumi. Kaendahan wujud anu di langit beda jeung kaendahan wujud anu aya di bumi.
41Kaendahan panonpoe beda jeung kaendahan bulan. Bentang-bentang boga kaendahan sorangan, antara bentang jeung bentang deui oge kaendahanana henteu sarua.
42Kitu oge halna badan jelema anu geus maraot lamun geus dihirupkeun deui. Badan anu dikubur teh sipatna henteu langgeng, ari badan anu geus dihirupkeun deui sipatna abadi.
43Keur dikuburna badan teh nya goreng rupana nya taya dayana, ari geus dihirupkeun deui mah nya endah nya gagah.
44Waktu dikuburna badan teh sipatna jasmani, alami, ari geus dihirupkeun deui mah sipatna rohani. Jadi ku sabab aya badan anu sipatna jasmani, tangtu aya badan anu sipatna rohani.
45Sabab dina Kitab Suci ditulis, "Manusa anu kahiji, nya eta Adam, jadi mahluk hirup," tapi Adam anu ahir mah nya eta Roh anu ngahirupkeun.
46Anu datang ti heula teh anu sipatna jasmani, lain rohani. Anu sipatna rohani mah datangna pandeuri.
47Adam kahiji dijadikeunana tina taneuh, asal ti ieu bumi. Ari Adam kadua mah asal ti sawarga.
48Sakur nu asal ti bumi, kabeh sarua jeung Adam kahiji anu dijadikeun tina taneuh. Sakur anu asal ti sawarga sarua jeung Anjeunna anu asal ti sawarga.
49Sakumaha urang ayeuna make badan anu kaayaanana kawas manusa anu dijadikeun tina taneuh, engke urang bakal make badan anu kaayaanana kawas Manusa anu asal ti sawarga.
50Maksud sim kuring kieu dulur-dulur: Sipat daging jeung getih moal bisa dibawa ka Karajaan Allah, anu sipatna teu langgeng moal bisa dibawa ka anu sipatna langgeng.
51Sim kuring rek ngabejakeun ieu rasiah: Urang teh moal waka maot kabeh, tapi urang kabeh bakal dirobah.
52Kajadianana ngadadak di jero sakiceup mata waktu sangkakala ditiup panganggeusan. Waktu eta sangkakala ditiup, anu geus maraot bakal dihirupkeun deui, moal keuna deui ku maot, sarta kabeh kaayaanana dirobah.
53Anu sipatna teu langgeng diganti ku anu sipatna langgeng, anu tadina keuna ku maot dirobah ku anu sipatna teu keuna ku maot.
54Sanggeus hal eta kajadian, sanggeus anu sipatna teu langgeng dirobah jadi langgeng, bakal bukti anu ditulis dina Kitab Suci, "Maot geus dibasmi. Kaunggulan geus beunang!"
55"He maot, mana kakawasaan maneh? Mana peurah panyeureud maneh?"
56Peurah maot asalna tina dosa, ari kakawasaan dosa asalna tina Hukum Agama.
57Tapi puji sukur ka Allah! Mantenna geus maparin kaunggulan ka urang ku jalan Gusti urang Yesus Kristus.
58Ku sabab kitu dulur-dulur kudu teger jeung pengkuh, kudu garetol, rajin ngalakonan kawajiban pikeun Gusti. Sabab aranjeun nyaho yen sakur lampah aranjeun pikeun Gusti moal aya anu mubadir.