Dual Panel1Dulur-dulur, anu percaya ka Yesus Kristus Gusti anu mulya mah, ulah sok ngabeda-beda jelema nilik kaayaan lahirna.
2Upamana dina kumpulan aya dua jelema, nu saurang ginding jeung diali emas, nu saurang deui papakeanana rudag-radig.
3Lamun aranjeun leuwih ngahormat ka nu ginding sarta nyalikkeun, "Mangga di dieu linggihna di nu utami," ari ka nu rudin, "Nangtung tuh di ditu," atawa, "Tah diuk di handap gigireun jojodog,"
4peta kitu teh salah, ngabeda-beda sasama jalma, ngukur batur ku pikiran anu goreng.
5Masing inget dulur-dulur nu kaasih! Jelema anu di dunyana hirup miskin teh ku Allah mah dipilih, sina beunghar ku iman, sina jadi ahli waris karajaana-Na, sakumaha anu dijangjikeun ka sakur anu nyaah ka Mantenna.
6Ari ku aranjeun bet dihina! Coba, saha anu sok ngagencet ka aranjeun, anu sok nyered aranjeun ka pangadilan? Nu baleunghar!
7Nya maranehna anu ngagogoreng ngaran mulya paparin ti Allah ka aranjeun.
8Kacida benerna lamun aranjeun ngalampahkeun nu kauni dina hukum Karajaan anu ditulis dina Kitab Suci, "Kudu nyaah ka batur cara ka diri sorangan."
9Sabalikna, lamun ngabeda-beda jalma tina kaayaan lahirna, eta salah, dosa, ceuk Hukum Musa oge salah, lantaran ngalanggar hukumna.
10Ngalanggar salah sahiji ayat eta hukum, ngalanggar oge anu sejen-sejenna.
11Sabab eta hukum anu nyebutkeun, "Maneh ulah ngaranyed," oge nyebutkeun, "Maneh ulah maehan." Jadi sanajan teu ngaranyed, tapi ari maehan mah tetep ngarempak eta hukum.
12Anu matak dina ucap jeung tingkah laku kudu diluyukeun jeung hukum-hukum anu bisa ngabebaskeun.
13Sabab dina waktu ngahukum, Pangeran moal mikawelas ka jelema anu henteu karunyaan. Tapi kawelasan teh bisa meruhkeun kakuatan hukum.
14Dulur-dulur, naon paedahna jelema ngaku percaya tapi henteu tembong dina lampahna? Marukan iman siga kitu teh matak bisa nyalametkeun?
15Upamakeun aya dulur sakapercayaan, lalaki atawa awewe, teu boga pakean jeung kurang dahar,
16ku aranjeun ngan semet didoakeun, "Sing meunang berkah Allah, sing haneut badan, sing ngeunah dahar," henteu jeung sokna dibere pangabutuhna. Naon berkahna?
17Iman teh kitu, ari henteu jeung lampah mah teu aya paedahna.
18Tapi bisa jadi aya anu majar kieu, "Aya nu mentingkeun iman, aya nu mentingkeun lampah." Coba atuh tuduhkeun kumaha petana iman henteu jeung lampah teh. Da sim kuring mah bisa nembongkeun iman teh ku lampah.
19Anjeun percaya yen Allah maha esa? Alus, sanajan roh-roh jahat oge percayaeun kitu, jeung kacida galimireunana ku Mantenna.
20Eh nu kalangsu, anjeun hayang nenjo bukti yen iman henteu jeung lampah teh percumah?
21Tenjo bae Ibrahim karuhun urang, naon sababna ku Allah diangken bener? Nya ku sabab ngalampahkeun pamundut Pangeran, iklas ngurbankeun Ishak putrana dina altar.
22Lain tetela? Iman teh jeung lampahna, sarta ku lantaran lampahna tea imanna jadi sampurna.
23Ceuk Kitab Suci oge, "Ibrahim percaya ka Allah, sarta ku Allah dietangkeun jelema bener." Nu matak Ibrahim mah disebutna ge sahabat Allah, tina sabab imanna tea.
24Tuh tetela, jelema anu diangken bener ku Allah teh lain ngan ku iman bae, tapi ku sabab imanna dibarengan ku lampahna.
25Kitu deui Rahab, awewe bangor tea, dibenerkeun ku Allah da aya lampahna, nyumputkeun mata-mata urang Israil jeung ngihtiaran nepi ka eta mata-mata salamet baralik make jalan sejen.
26Ku sabab kitu, sakumaha raga tanpa nyawa mah paeh, iman henteu jeung lampah teh paeh.