Mazmur 147 (ENDE)

[VER] : [ENDE] [PL] [PB]

<< Mazmur 147 >>

147 PUDJI KEPADA JANG MAHAKUASA (146-147)

1Halelujah. Muliakanlah Jah - sebab baiklah bermadah, Allah kami - sebab sedaplah pudjian.

2Jahwelah jang membangun Jerusjalem, dan mengumpulkan orang Israil jang tjerai-berai.

3Dialah jang menjembuhkan hati jang remuk, dan membalut luka2 mereka.

4Djumlah bintang dibilangNja, masing2 disebutkan namanja.

5Besarlah Tuhan kami dan besarlah kuatNja, pengertianNja tiada berhingga.

6Dibangunkan Jahwe orang jang hina-dina, kaum pendjahat direndahkanNja sampai ketanah.

7Njanjikanlah lagu-sjukur bagi Jahwe, ber-madah2lah bagi Allah kami dengan ketjapi,

8jang menjelimuti langit dengan mega dan menjediakan hudjan bagi bumi, jang menumbuhkan rumput diatas gunung, dan sesajuran bagi keperluan manusia;

9jang memberi makanan kepada segala ternak, kepada anak gagakpun, jang berteriak kepadaNja.

10Tiada disukaiNja kekuatan kuda, tiada pula Ia berkenan akan tulang-kering prija,

11(melainkan) berkenanlah Jahwe akan orang jang takut kepadaNja, dan jang berharap kepada kerelaanNja.

(147)

12(147-1) Pudjilah, Jerusjalem, Jahwe, muliakan Allahmu, Sion!

13(147-2) Sebab diteguhkanNja palang pintu-gerbangmu, diberkatiNja segala anakmu dalam dirimu.

14(147-3) DipeliharaNja wilajahmu dalam selamat, dikenjangkanNja engkau dengan sari gandum.

15(147-4) DikirimkanNja sabdaNja kebumi, tjepatlah firmanNja berlari.

16(147-5) Sebagai kapas dikirimkanNja saldju, bagaikan abu dihamburkanNja embun beku.

17(147-6) Bagaikan kerat2 dilemparkanNja esNja, dihadapan kedinginannja air membeku.

18(147-7) DikirimkanNja firmanNja dan diluluhkanNja segalanja, disuruhNja anginNja bertiup, maka mengalirlah air.

19(147-8) DiberitahukanNja firmanNja kepada Jakub, ketetapan dan hukumNja kepada Israil.

20(147-9) Jang demikian tiadalah diperbuatNja terhadap tiap2 bangsa, hukumNja tiadalah diketahui mereka. Halelujah!

<< Mazmur 147 >>

Bahan Renungan: SH - RH - ROC