Guru-guru penasaran
1Nanging Roh Sutyi wis terang banget enggoné ngomongi awaké déwé nèk suwi-suwi ènèng wong sing ora pretyaya menèh marang pitutur sing bener, awit pada nggugu marang roh-roh sing nyasarké lan pada nurut piwulangé sétan-sétan.
2Kuwi piwulangé wong sing goroh, senajana pada mikir nèk sing diwulangké kuwi bener. Wis ora pada rumangsa nèk klèru, awit angen-angené wis gapuk.
3Wong-wong kuwi menging awaké déwé ora éntuk kawin lan ora éntuk mangan iki apa kaé. Nanging Gusti Allah déwé sing ngekèki sak wernané pangan marang awaké déwé sing pretyaya marang Gusti Yésus lan sing nggugu marang pitutur sing bener. Panganan kuwi kabèh kenèng dipangan, janji awaké déwé maturkesuwun marang Dèkné.
4Panganan sembarang gawéané Gusti Allah kuwi apik, ora ènèng siji waé sing ora apik. Mulané sembarang kudu ditampa.
5Awaké déwé kudu maturkesuwun, awit kabèh panganan wis disutyèkké karo tembungé Gusti Allah lan karo pandonga.
Peladèné Kristus sing apik
6Kuwi mau kabèh kudu diwulangké marang sedulur-sedulur, dadiné kowé bisa dadi peladèné Gusti Yésus Kristus sing apik. Sedulur-sedulur bakal pada weruh nèk kowé mantep ing piwulang sing mbok turut karo temen kuwi.
7Aja mèlu-mèlu karo rembukan sing ora ènèng tegesé, kuwi disingkiri waé. Malah-malah, kowé kudu nglumui lan ngemen-ngemenké supaya uripmu bisa tyotyok karo karepé Gusti Allah.
8Nèk wong ngetrén awaké, kuwi ya ènèng apiké, nanging nèk ngetrén kasukmané, kuwi jan apik banget, kepriyé waé ènèng batiné. Kuwi ndadèkké betyiké uripé awaké déwé kanggo saiki lan mbésuk.
9Tembung kuwi mau bener lan kudu digugu.
10Mulané awaké déwé ya nyambutgawé petel tenan, senajan kudu nglakoni sak wernané kangèlan. Awit awaké déwé njagakké Gusti Allah sing urip slawasé. Dèkné sing dadi Juru Slameté kabèh wong, luwih-luwih wong sing pretyaya.
11Wong-wong kudu mbok kongkon manut marang tembung-tembungku kuwi mau lan kuwi diwulangké terus.
12Timotius, pantyèn kowé ijik enom, nanging aja sampèk ènèng wong nyepèlèkké kowé jalaran umurmu. Kowé malah kudu dadi tulada kanggo sedulur-sedulur sing pretyaya. Dadia tulada ing tembungmu, ing klakuanmu, ing katrésnanmu marang sakpada-pada, uga ing katemenan enggonmu nyambutgawé kanggo Gusti lan enggonmu nduwèni ati sing resik.
13Ora suwi menèh aku bakal teka, nanging suwéné aku durung teka kowé kudu ngemenké matyakké wong-wong sangka Kitab, mbangun lan mulangi.
14Gusti wis ngekèki kapinteran marang kowé, dongé para penuntun bebarengan numpangi tangan lan ndongakké kowé terus dikèki tembung karo Gusti kanggo kowé. Kapinteran kuwi kudu mbok kanggokké.
15Sembarang-mbarang sing tak omong kuwi mau dilakoni tenan, dadiné wong-wong bisa weruh nèk kowé maju.
16Kowé kudu sing ati-ati tenan karo awakmu déwé lan uga karo sing mbok wulangké. Aja sampèk kendo enggonmu ati-ati, supaya kowé bisa nylametké awakmu lan uga wong-wong sing pada ngrungokké piwulangmu.