FATSAL VI.
1SAUDARA saudara, maka jikalau kiranya sa’orang kÅdapatan salah, maka handaklah kamu yang digÅrakkan ulih Roh itu mÅmbaiki orang yang dÅmkian itu dÅngan prangie yang lÅmah lÅmbut, sambil mÅnimbang dirimu pun, asal jangan angkau pun kÅna pÅrchobaan.
2Tanggong mÅnanggong kamu akan tanggongan sa’orang dÅngan sa’orang, maka dÅngan hal yang dÅmkianlah kamu kÅlak mÅnggÅnapi hukum Almasih.
3KÅrna jikalau sa’orang mÅnyangkakan dirinya tÅlah mÅnjadi apa apa, apabila tiada apa apa, nÅschaya iya mÅnipu dirinya.
4TÅtapi handaklah masing masing orang mÅmreksai pÅrbuatannya sÅndiri, maka kumdian kÅlak bulihlah iya mÅndapat kasukaan bagie dirinya sÅndiri sahja, bukannya bagie orang lain.
5KÅrna masing masing orang patutlah kÅlak mÅnanggong tanggongannya sÅndiri.
6Biarlah orang itu yang diajarkan pÅrkataan Allah itu, mÅmbahgikan sagala pÅrkara yang baik kapada orang yang mÅngajar itu.
7Janganlah kamu tÅrtipu, bahwa Allah tiada bulih dipÅrdayakan; kÅrna barang apa yang ditanami ulih sa’orang, maka itu juga akan dituwienya.
8KÅrna barang siapa yang tÅlah mÅnanam bagie hawa nafsunya, maka deripada hawa nafsu juga iya akan mÅnuwie kabinasaan; akan tÅtapi barang siapa yang mÅnanam bagie Roh Allah, maka deripada Roh itu juga iya akan mÅnuwie slamat yang kÅkal.
9Maka jaganlah kita mÅnjadi pÅnat dalam pÅkÅrjaan yang baik: kÅrna pada masa yang patut kamu akan mÅnuwie, jikalau kamu tiada lÅlah.
10SÅbab itu apabila kami mÅndapat kutika yang baik biarlah kami bÅrbuat baik kapada sagala manusia, tÅrutamalah kapada orang yang deripada isi rumah iman.
11Maka lihatlah ulihmu brapa panjang surat yang kukirimkan pada kamu ini dÅngan tulisan tanganku sÅndiri.
12Adapun sÅbanyak orang yang mÅnghandaki mÅngunjokkan muka muka dÅngan nafsu manusia, maka marika itu mÅmaksa akan kamu handak mÅnyurohkan bÅrsunat; asal jangan marika itu mÅrasai anyaya ulih sÅbab salib Almasih.
13KÅrna marika itu sÅndiri pun yang bÅrsunat tiada mÅmliharakan hukum tauret itu; tÅtapi marika itu mÅnghandaki kamu bÅrsunat, supaya iya tÅrmÅgahkan dirinya ulih sÅbab sunatmu itu.
14TÅtapi dijauhkan Allah asal jangan tÅrmÅgah aku dÅmkian, mÅlainkan kÅrna salib Tuhan kami Isa Almasih, maka ulih sÅbabnya juga dunia ini tÅlah disalibkan kapada aku, dan aku pun disalibkan kapada dunia.
15KÅrna adapun kapada Isa Almasih itu tiada bÅrfiedah satu pun tiada; baik bÅrsunat itu, atau tidak bÅrsunat, mÅlainkan suatu kajadian yang bahru.
16Maka slamat dan rahmatlah kiranya atas sÅbanyak orang yang mÅnjalani spÅrti hukum ini, dan atas Israil Allah.
17Maka deripada masa ini kÅlak janganlah barang sa’orang jua pun mÅngusahkan aku, kÅrna adalah pada tubohku ini bÅbrapa bÅkas parut ulih sÅbab Tuhan Isa.
18Saudara saudaraku, anugrah Tuhan kami Isa Almasih adalah kiranya bÅsÅrta dÅngan nyawa kamu: Amin.i1 ¶ TÅrmaktob surat ini dinÅgri Rom, datang kapada orang Galatia.