1Sebab itu lagi kami ini, jang terbungkus dengan satu awan deri saksi-saksi jang de-mikijen, bejarlah kami kasi lepas segala pikolan jang ba-rat, baserta dengan dawsa, jang bagitu gampang menang-kap kami, hendaklah kami ba-lari di dalam lari; an-mangurebe jang tertantu bagi kami, deng-an sapunoh-punoh tsabar;
2Dan hendaklah kami li-hat-lihat akan Tuhan JESUS, jang ada Permula; an dan Ka-sudahan iman, jang awleh ka-rana kasuka; an jang tersadija padanja, sudah menahan tsa-lib dan sudah tijada faduli kahina; an, dan sudah dudok sabelah kanan tachta Allah.
3Sebab itu hendaklah kamu ingat-ingat akan Dija itu, jang sudah menahan satu baku-la-wan jang demikijen deri pada awrang-awrang berdawsa agar djangan kamu berlelah dan djangan djiwa-djiwa kamu dapat lombot.
4Kamu bulom sudah me-lawan sampe tompah darah di dalam paparangan kamu deng-an dawsa.
5Dan kamu sudah lupa natsihet itu jang katakan ka-pada kamu, seperti kapada anak-anak laki-laki: "H/e, anakku! djangan kira-kirakan gampang, ta; adib maha besar Tuhan, dan djangan bersusah hatimu, manakala angkaw desiksakan awlehnja.
6Karana barang sijapa ma-ha Tuhan tjinta Ija ta; adib-kan dija; dan sasawatu anak laki-laki jang Ija tarima, Ija mentjomokkan dija."
7Djikalaw kamu kena sik-sa, bagitupawn Allah bowat dengan kamu seperti dengan anak-anak laki-laki; karana di mana satu anak laki-laki, jang bapanja tijada siksa dija?
8Tetapi djikalaw kamu tija-da mendapat barang siksa, sabagimana awrang-awrang itu samowanja sudah dapat, bagitupawn kamu ada anak-anak gundik, dan bukan anak-anak nikah.
9Bapa-bapa kami menurut daging, sudah ada bagi kamu mu; adib, dan kami sudah tahu takot dija awrang; maka tija-dakah kami terlebeh bajik ta; alok diri kami kapada Bapa segala roch arwa, lalu hidop?
10Marika itu sadja sudah ta; adibkan kami sedikit hari lamanja, turut dija awrang punja kira bajik; tetapi Ija ta; adibkan kami akan kita aw-rang punja bajik sopaja kami akan mendapat bahagian pada kasutji; annja.
11Tetapi sawatu ta; adib, salama itu ada, kami tijada sangka satu barang sedap, tetapi satu perkara susah; te-tapi baharu deri balakang, itu membawa satu bowa jang punoh salamat-berontong bagi segala awrang itu jang depel-adjari awlehnja itu.
12Sebab itu hendaklah ka-mu angkat, kasi bangun kom-bali tangan-tangan jang lemah dan lutut-lutut jang lombot.
13Dan mengadakanlah lu-rong-lurong jang betul pada kaki-kaki kamu, agar djangan barang jang sudah timpang, djadi bengkok, tetapi djadi somboh kombali;
14Mentjaharilah dengan radjin akan perdame; an deng-an sakalijen awrang dan a-kan peri kasutji; an, di-luwar jang mana barang sa; awrang pawn tijada akan memandang Allah.
15Dengan taroh kira ba-jik-bajik, agar djangan barang sa; awrang tinggal djawoh deri pada nimet, agar djangan dja-di tumbu barang akar kapa-hitan dan mengadakan huru-hara, dan awlehnja itu aw-rang banjak-banjak djadi de-nedjiskan.
16Dan djangan barang sa-awrang djadi sa; awrang ba-sundal ataw sa; awrang taka-ruwan, seperti Esau, jang tagal sasuwap makanan su-dah djuwal kasulongannja.
17Karana kamu tahu, ma-nakala deri balakang ija su-dah mawu berpusaka; i berkat itu, ija sudah djadi terbowang; karana maski djuga ija sudah tjahari itu dengan tumpah ajer mata, tijada djuga ija mendapatlan.
18Karana kamu sudah tijada datang hampir kapa-da sawatu gunong, jang baw-leh raba dengan tangan, dan kapada api jang menjala, dan kapada tudongan asan-awan dan kagelapan dan angin ribut;
19Dan kapada bunji nafiri, dan sawara segala perkata; an, akan jang mana segala awrang jang dengarlah itu, su-dah bermohon, agar djangan perkata; an itu dekatakan pula kapada marika itu;
20Karana marika itu su-dah tijada bawleh menahan titah ini: "Dan maski djuga barang binatang tasontoh gu-nong itu, saharosnja itu de-lutar mati dengan batu-batu; (ataw terpanah terus dengan anak-anak panah)"
21Dan demikijen ha; ibat adalah pemandangan itu, sa-hingga Musa berkatalah: "Aku ini ada terlalu amat takot dan gomitar."
22Tetapi kamu ini sudah datang kapada bukit Sion, dan kapada negeri Allah jang hi-dop, kapada Jerusalem sa-mawi, dan kapada baribu-ribu melaikat itu;
23Kapada perhimponan ka-suka; an dan djama; et anak-anak sulong, jang tersurat di dalam sawrga, dan kapa-da Hakim itu, jang ada Ilah, atas sakalijen; dan kapada njawa-njawa segala awrang adil jang semporna;
24Dan kapada Pengantara Perdjandjian baharu, Tuhan JESUS, dan kapada darah pe-mertjikan, jang mengatakan perkara-perkara jang lebah ba-jik deri darah Abel.
25Djaga lihat bajik-bajik agar djangan kamu bowat la-wanan pada Dija itu jang ka-ta-katakan. Karana djikalaw dija awrang itu, sudah tijada dapat lari berlepas jang su-dah bowat lawanan pada dija itu, jang sudah katakan di dunja, barapa lebah kami ini tijada, djikalaw kami balik balakang pada Dija itu, jang katakan deri dalam sawrga;
26Jang punja sawara pada tatkala itu sudah menggarak-kan dunja; tetapi sakarang pawn Ija sudah berdjandji, katanja; "Satu kali Aku akan menggarakkan, bukan sadja bumi tetapi lagi langit."
27Maka perkata; an ini; "Satu kali lagi" itu berton-djok kapindahan segala barang jang kagarakan, seperti deri satu perkara jang sudah de-kardjakan, itupawn sopaja itu jang tijada dekardjakan bawleh tinggal.
28Sebab itu, awleh karana kami mendapat satu kara-dja; an jang tijada kagarakan, hendaklah kami bertondjok satu hati tarima kaseh, dan awleh itu berbowat kabaktian kapada Allah menurut ka-hendaknja, dengan sapunoh-punoh hormat dan takotan.
29Karana Ilah kami ada sawatu api jang menghangus-kan sampe habis.