Dual PanelNglawan marang Imam sarta bangsa kang ora setya
1He wong Israel, padha ngrungokna pangandikane Pangeran Yehuwah, awit Sang Yehuwah kagungan prakara karo wong isine nagara kene, marga ora ana kasetyan lan ora ana katresnan marang Allah, sarta ora ana kang wanuh marang Gusti Allah ing nagara kene.
2Kang ana mung ipat-ipat, goroh, memateni sarta nyenyolong, laku jina, nglakoni pangroda-peksa, lan ngwutahake getih tanpa kendhat.
3Mulane nagara iki bakal prihatin, lan kang manggon bakal padha katon nglayung; uga kewan-kewan ing ara-ara lan manuk ing awang-awang, dalasan iwak-iwak ing sagara bakal padha sirna.
4Mung bae aja ana wong kang nggugat, lan aja ana wong kang ngluputake, awit sira kang Sungugat, he imam!
5Kang iku sira bakal keplesed tiba ing wayah awan, uga nabi bakal keplesed tiba bareng karo sira ing wayah bengi; lan biyungira bakal Sunsirnakake!
6UmatingSun sirna marga ora wanuh marang Allah, amarga sira kang emoh wanuh, mulane sira Suntampik dadi imamingSun, lan sarehne sira iku ngungkurake piwulange Gusti Allahira, mulane Ingsun uga bakal nyingkur marang anak-anakira.
7Saya mundhak akeh cacahe, dosane marang Ingsun iya saya wuwuh, kaluhurane bakal Sunijoli kanisthan.
8Padha oleh pangan marga saka dosane umatingSun, lan ngarep-arep supaya umatingSun nindakake kaluputan.
9Mulane kayadene nasibing rakyat, iya kaya mangkono iku nasibing imam: bakal Sunukum kalakuane lan Sunwales kang dadi panggawene.
10Bakal padha mangan, nanging ora bisa wareg, padha laku jina, nanging ora tangkar-tumangkar, awit wus padha ninggal marang Pangeran Yehuwah lan nggondheli sundel.
11Pikirane kadadekake buntet, dening anggur lan duduhe woh anggur.
12UmatingSun takon marang wite; sarta tekene kang nyumurupake, marga padha kasasarake dening roh jina, lan padha laku jina tuwin banjur ngungkurake marang Allahe.
13Padha saos kurban ana ing pucake gunung-gunung, lan ngobong kurban ana ing tengger-tengger, ana ing ayome wit elon, wit libnah sarta wit elah, awit iku ayome katon apik. Yaiku kang njalari anakira wadon padha laku jina, lan mantumu wadon padha dadi wanita tuna-susila.
14Ingsun ora bakal ngukum anak-anakira wadon sanadyan padha laku jina, utawa mantu-mantunira wadon, sanadyan dadi wanita tuna-susila amarga dheweke dhewe padha manggon ndhewe karo para wong wadon tuna-susila, sarta sesaji bebarengan karo sundel-sundel agama, mulane umat kang ora duwe pangreten iku bakal nemahi karusakan.
15He, Israel, manawa sira laku jina, Yehuda aja nganti melu gawe kaluputan, aja lunga menyang Gilgal, lan aja munggah menyang ing Bet-Awen, sarta aja sumpah: “Demi Pangeran Yehuwah kang gesang!”
16Dene Israel iku wus dadi wangkot, kaya sapi kang mbelot, mulane apa iya Sang Yehuwah bakal ngengen kaya wedhus gembel ing pangonan kang jembar!
17Efraim wus sakuthon karo brahala-brahala, ujanen bae!
18Pasarujukane para wong mendem! Wus padha masrahake awake marang wong wadon tuna-susila, padha luwih tresna marang kanisthan tinimbang marang kamulyan.
19Padha katutupan ing swiwining angin, sarta bakal padha nandhang kawirangan marga saka kurban-kurbane.