Alkitab Mobile SABDA
[VER] : [KUPANG]     [PL]  [PB] 
 <<  Kejadian 48 >> 

Yakob minta berkat kasi sang Yusuf pung ana, Efraim deng Manase

1Sonde lama lai, ju orang datang kasi tau sang Yusuf bilang dia pung papa su saki barát. Jadi dia bawa ame dia pung ana dua, andia Manase deng Efraim, ko pi lia sang dong pung baꞌi Yakob.

2Waktu Yakob dengar Yusuf dong su datang, ju dia paksa diri ko dudu di koi.

3Ju dia kasi tau sang Yusuf bilang, “Ana Usu, é! Tempo hari Tuhan Allah yang Paling Kuasa su kasi tunju diri sang beta di kampong Lus di tana Kanaꞌan. Di situ, Dia janji sang beta.

4Dia omong bilang, ‘Nanti Beta kasi lu pung ana-upu tamba banya, ko lu pung turunan jadi bangsa yang bésar. Nanti Beta ju kasi ini negrí pi sang lu pung turunan dong, ko jadi dong pung pusaka sampe kiamat.’

5Naa, sakarang lu pung ana Efraim deng Manase pung hak bagini: beta datang di Masir, te dong dua su ada. Biar bagitu, ju sakarang, beta su anggap dong dua ke beta pung ana sandiri, sama ke Ruben deng Simeon.

6Ma nanti kalo lu dapa ana lai, na, itu lu pung ana sa. Beta sonde anggap dong, beta pung ana. Jadi biar nanti dong tarima dong pung pusaka dari dong pung kaka Efraim deng Manase sa.

7Beta bekin bagitu, ko inga lu pung mama Rahel. Waktu kotong kambali dari Mesopotamia pi Kanaꞌan, lu pung mama mati barana di tenga jalan deka deng kampong Efrata di tana Kanaꞌan. Itu waktu beta pung hati susa mau mati! Ju beta kubur sang dia di pinggir jalan yang mau pi kampong Efrata.” (Itu kampong sakarang, dong kasi nama Betlehem.)

8Yakob omong abis, ju dia angka muka, ais dia lia Yusuf pung ana-ana di situ. Ju dia tanya sang Yusuf bilang, “We! Ini sapa pung ana-ana dong ni?”

9Tarús Yusuf manyao bilang, “Dong ni, ana-ana yang Tuhan Allah kasi sang beta di Masir.” Ais ju Yakob omong bilang, “Kalo bagitu, na, lu bawa dong deka-deka sang beta, ko beta sambayang minta Tuhan Allah kasi berkat sang dong.”

10Yakob su tua, deng dia pung mata su kabur. Andia ko dia sonde bisa lia babae lai. Tarús Yusuf bawa dia pung ana dua pi deka-deka sang Yakob, ko dia paló-ciom sang dong.

11Ais ju dia omong deng Yusuf bilang, “Bagini lama beta pikir sa, beta sonde mungkin katumu deng lu lai. Ma sakarang Tuhan Allah su bekin lebe lai, sampe beta ju masi bisa lia lu pung ana dong.”

12Ais ju Yusuf kasi ondor dia pung ana dong dari Yakob, ju dia tikam lutut deng muka sampe di tana, di dia pung papa pung muka.

13Ais ju Yusuf bangun. Tarús dia ame dia pung ana dong ko kasi badiri deka-deka deng dia pung papa. Dia taro ana nomer satu, Manase, di Yakob pung sablá kanan; deng ana nomer dua, Efraim, di Yakob pung sablá kiri.

14Ma waktu Yakob mau taro tangan ko minta berkat kasi sang dong dua, dia kasi pinda dia pung tangan kanan ko taro pi atas adi pung kapala, deng dia taro tangan kiri pi atas kaka pung kapala.

15Tarús dia sambayang minta Tuhan Allah kasi berkat sang Yusuf bilang, “Lu pung baꞌi Isak pung bapa Abraham, deng lu pung baꞌi Isak sandiri, dong dua iko tarús sang Tuhan Allah pung mau. Tuhan Allah ju su piara sang beta dari muda sampe sakarang.

16Dia su kasi lolos sang beta dari samua macam calaka. Jadi beta ju minta ko Dia kasi berkat sang ini ana dong deng dong pung turunan. Deng kalo dong sambayang sang Tuhan Allah, dong sonde lupa baꞌi Abraham, baꞌi Isak, deng beta pung nama. Biar ko dong pung turunan batamba banya, ko jadi bangsa yang bésar di ini dunya.”

17Ma waktu Yusuf lia dia pung papa ada taro dia pung tangan kanan di adi Efraim pung kapala, ju dia pegang ame dia pung papa pung tangan, ko kasi pinda di kaka Manase pung kapala.

18Dia kasi tau dia pung papa bilang, “Papa, é! Jang bekin bagitu. Te dia tu, adi. Dia bukan ana nomer satu. Papa musti taro papa pung tangan kanan di atas kaka pung kapala. Ko itu kaka pung hak na!”

19Ma dia pung papa Yakob sonde mau. Ju dia bilang, “Ana, é! Beta memang tau. Te nanti Manase jadi hebat, deng dia pung turunan tamba banya sampe jadi bangsa yang bésar. Ma dia pung adi Efraim tu, nanti lebe hebat dari dia. Deng dia pung turunan dong, nanti talalu banya sampe dong jadi banya bangsa yang hebat.”

20Ais ju dia kasi tau sang itu ana dua bilang, “Nanti kalo orang Israꞌel minta Tuhan Allah kasi berkat sang orang, dong ju subu bosong dua pung nama. Nanti dong minta bilang, ‘Moga-moga Tuhan Allah kasi berkat sang lu, sama ke Dia kasi berkat sang Efraim deng Manase.’” Deng bagitu, Yakob ju subu Efraim pung nama lebe dolo dari dia pung kaka Manase pung nama.

21Ais ju Yakob kasi tau sang Yusuf bilang, “Ana, é! Sonde lama lai, te beta su mati. Ma nanti Tuhan Allah tolong sang bosong, ais Dia bawa bale sang bosong pi di bosong pung nene-moyang dong pung negrí.

22Ma sakarang, beta kasi sang lu lebe dari beta kasi sang lu pung kaka-adi dong. Te beta kasi tamba sang lu gunung di tana Kanaꞌan yang dolu beta ame dari orang Amori, waktu beta baparáng deng dong.”


  Share Facebook  |  Share Twitter

 <<  Kejadian 48 >> 


Bahan Renungan: SH - RH - ROC
Download
Alkitab ANDROID
Kamus Alkitab
Kamus Bahasa
Kidung Jemaat
Nyanyikanlah Kidung Baru
Pelengkap Kidung Jemaat
Alkitab.mobi
Copyright
Alkitab.SABDA.org
Android.SABDA.org
SABDA.APP
BaDeNo
Bantuan
Dual Panel Dual Panel