1Oih sudaro-sudaro, indak paralu doh kami mambuwek surek kabake angku-angku, pabilo wakatunyo nan tapek, ka tajadi parkaro-parkaro nan kami curitokan cako.
2Dek karano, angku-angku sandiri lah mangatawui sacaro jaleh, baraso Ari kadatangan Tuhan tu, ka tibo bakcando urang maliang nan datang di tangah malam.
3Jikok ado urang mangatokan, "Kasadonyo aman, indak ado masalah," mako dikutiko itulah, sacaro mandabok urang-urang tu ka ditimpo dek kabinasoan, indak surang juwo doh nan ka lapeh. Kajadian tu ka tajadi sacaro mandabok, bakcando raso sakik ka baranak, nan manimpo urang padusi nan ka malayiekan.
4Tapi, nan angku-angku bukannyo urang nan iduik di nan kalam, sainggo ari tu mambuwek angku-angku takajuik, bakcando urang nan kadatangan urang maliang.
5Angku-angku kasadonyo adolah urang nan iduik di nan tarang; angku-angku tamasuak urang siang, nan tarang. Kito bukannyo urang nan iduik di nan kalam, atau nan tamasuak urang malam nan kalam.
6Dek karano itu, kito indak buliah doh lalok-lalok sajo, bakcando urang nan lain. Kito musti bajago-jago, sarato pikieran kito musti tarang.
7Pado malam ari urang bi lalok, dimalam ari pulo urang jadi mabuak.
8Tapi, kito ko adolah urang-urang nan tamasuak, urang siang nan tarang; dek karano itu, pikieran kito musti tarang. Kito musti tatap ba iman kapado Tuhan, sarato mangasiahi urang-urang nan lain, sarato baharok sacaro yakin, baraso Allah ka manyalamaikkan kito. Itulah sinjato nan malinduangi, dalam kito bajuwang malawan nan kalam.
9Allah mamiliah kito bukannyo untuak di ukun, tapi untuak disalamaikkan malalui Tuhan kito Isa Almasih.
10Baliau mati untuak kito, supayo dikutiko Baliau datang isuak -- antah kito iduik, antah kito lah mati -- kito dapek iduik samo-samo jo Baliau.
11Dek karano itu, andaklah angku-angku tatap samo-samo mandorong, samo-samo manguwaikkan, bakcando nan sadang angku-angku karajokan kiniko.
12Sudaro-sudaro, kami sabana mamintak, supayo angku-angku ma aragowi urang-urang, nan bakarajo di tangah-tangah angku-angku; iyolah urang-urang nan lah dipiliah dek Tuhan, untuak mamimpin sarato jo manasiyaik-i angku-angku.
13Pabuweklah urang-urang tu jo sacaro nan sa aromaik-aromaiknyo, sarato jo cinto kasiah, dek karano mangana apo nan lah inyo karajokan. Tataplah iduik saiyo sakato.
14Kami mamintak pulo sudaro-sudaro, agiah tawulah sacaro elok urang nan indak namuah bakarajo; tabahkan ati urang nan takuik; tolonglah urang nan paralu ditolong, sarato saba-lah taradok kasadonyo urang.
15Jagoilah, supayo jan ado urang mambaleh nan jahek, jo nan jahek. Ba usawolah taruih untuak babuwek baiak, antaro sasamo angku-angku, sarato kabake sadonyo urang.
16Andaklah angku-angku tatap basukocito,
17sarato tataplah badowa.
18Dalam sagalo ka adaan, andaklah angku-angku basyukur, dek karano itulah nan katuju dek Allah dari angku-angku, sabagai urang nan iduik basatu jo Isa Almasih.
19Janlah dipadamkan Roh Allah.
20Janlah ma anggap enteng barito-barito nan dibarikan dek Roh Allah.
21Sagalo sasuatu musti di uji, nama nan baiak musti di ikuik-i.
22Jauahilah sagalo macam karajo nan jahek.
23Mudah-mudahan Allah sandiri nan mambari kito aman santoso, manjadikan angku-angku urang nan sabana-bana, iduik sangajo untuak Allah. Mudah-mudahan Allah manjago diri angku-angku kasadonyo, biya roh, biya jiwa ataupun tubuah, sainggo indak ado caceknyo, dikutiko Tuhan kito Isa Almasih tibo isuak.
24Allah nan lah mamanggie angku-angku, Baliaulah nan ka mangarajokan parkaro tu, dek karano Baliau satiya.
25Dowakanlah kami, sudaro-sudaro!
26Basalam-salaman nan bagalintinlah, sabagai sudaro Kristen.
27Ateh kuwaso Tuhan, ambo sabana mamintak, supayo angku-angku mambacokan surek ko, kabake sadonyo sudaro nan sa iman.
28Mudah-mudahan Tuhan kito Isa Almasih, mambarakaik-i angku-angku. Salam aromaik dari kami, Paulus