Dual Panel1Samangsa kowe ndherek dhahar karo panggedhe, nggatekna temenan apa kang ana ing ngarepmu.
2Manawa kowe pancen wong dremba, nempelna lading ing gulumu.
3Aja melik marang dhaharane kang enak-enak, awit iku pangan kang nyidrani.
4Aja ngaya pangudimu supaya bisa dadi sugih, tinggalen karepmu kang mangkono iku;
5marga yen kokwaspadakake, banjur sirna, awitdene iku dumadakan nganggo swiwi kaya manuk garudha kang banjur mabur ing akasa.
6Aja mangan pangane wong cethil, lan aja melik marang pangane kang enak-enak,
7awit kaya wong kang ngetung-etung ing sajroning atine, iya kaya mangkono iku wong mau. Pangucape marang kowe: “Mangana lan ngombea!” Nanging atine ora seneng marang kowe.
8Saemplokan olehmu mangan bakal kokutahake, lan sakehing tembungmu kang alus iku kokbuwang tanpa tanja.
9Aja guneman ana ngarepe wong gemblung, marga iku bakal ngremehake tuturmu kang patitis.
10Aja ngelih tenger watese lemah kang lawas, lan aja lumebu ing pategalane bocah lola.
11Awitdene kang nebus iku santosa, Pangeran kang mbelani prakarane nglawan marang kowe.
12Migatekna marang panggulawenthah, lan kupingmu telingna marang tembung-tembung kang isi kawruh.
13Aja nglirwakake pamerdi marang anak, iku manawa kokgitik nganggo penjalin ora ndadekake patine.
14Kowe nggitik nganggo penjalin, nanging kowe ngentasake nyawane saka ing jagade wong mati.
15He anakku, manawa atimu wicaksana, iku iya ndadekake bungahing atiku.
16Nyawaku abungah-bungah, manawa lambemu ngucapake kang jujur.
17Atimu aja meri marang para wong dosa, nanging tansah mantepa anggonmu ngabekti marang Sang Yehuwah.
18Satemene panganti-anti iku pancen ana, lan pangarep-arepmu ora bakal ilang.
19He anakku, ngrungokna, lan dadia wicaksana, atimu enerna ing dalan kang bener.
20Aja srawungan karo wong kang karem ngombe anggur, lan kang karem marang daging;
21awit wong karem ngombe lan seneng mangan iku bakal nemahi kamlaratan, lan ngantuk njalari nggombal.
22Rungokna pituture bapakmu kang nganakake kowe, lan aja nyepelekake biyungmu samangsa wus tuwa.
23Tukua kabeneran lan aja kokedol maneh, mangkono uga kawicaksanan, pamerdi lan kawasisan.
24Bapakne wong kang bener iku bakal giyak-giyak, sarta sapa kang nglairake wong wicaksana iku bakal abungah-bungah.
25Kareben bapa lain biyungmu padha bungah, lan kang nglairake kowe cikben agiyak-giyak.
26He anakku, atimu wenehna marang aku, sarta mripatmu cikben seneng marang dalan-dalanku.
27Awit wong wadon tuna-susila iku jugangan kang jero, lan wong wadon lenjeh iku sumur kang ciyut.
28Malah kaya begal anggone nyenyegat, lan ngakehake wong kang cidra ana ing antarane para manungsa.
29Sapa kang ngadhuh-adhuh? Sapa kang sambat-sambat? Sapa kang padu? Sapa kang ngesah-esah? Sapa kang tatu tanpa sabab? Sapa kang mripate abang?
30Yaiku para kang melek nganti tengah wengi karo ngombe anggur, kang padha teka prelu ngicipi anggur bumbon.
31Aja mandeng marang anggur, kang abang memenginake banget warnane, sarta kileng-kileng ana ing tuwung, lan angler nikmat yen kaombe,
32nanging wekasane nyakot kaya ula, lan nyemburake wisa kaya ula bedhudhak.
33Mripatmu banjur bakal ndeleng bab-bab kang aneh, lan atimu nglairake tembung-tembung kang ora karuwan.
34Kowe banjur kaya wong kang ana ing satengahe ombak sagara, utawa kaya wong kang ana ing pucaking tiyange prau.
35Kowe bakal celathu mangkene: “Aku digebugi dening wong, nanging aku ora krasa lara, lan dipenthung iya ora krasa! Kapan aku eling? Aku arep golek anggur maneh.”