Dual Panel1Sanes abdi-abdi, nun PANGERAN, nu kedah diagungkeun teh mung Gusti nyalira, ku karana kaasih sareng kasatiaan Gusti taya kendatna.
2Ku naon bangsa-bangsa make naranya, "Mana Allah maraneh teh?"
3Allah urang aya di sawarga, nu iasa ngadamel naon bae sakersa-Na.
4Aallahan maranehna mah tina perak, tina emas, bubuatan leungeun jelema.
5Sungutan tapi teu lemek, mataan tapi teu nenjo,
6ceulian tapi teu ngareungeu, irungan tapi teu ngambeu,
7leungeunan tapi teu bisa rarampa, sukuan tapi teu bisa leumpang, genggerongan tapi teu bisaeun nyoara.
8Sing cara kitu sakur anu nyarieunna jeung anu nyarembahna, sing cara arca-arca bubuatanana.
9Sing percaya ka PANGERAN, eh urang Israil! Mantenna nulungan jeung nangtayungan ka maraneh.
10Sing percaya ka PANGERAN, eh imam-imam Allah! Mantenna nulungan jeung nangtayungan ka aranjeun.
11Sing percaya ka PANGERAN, eh nu nyarembah ka Mantenna! Mantenna nulungan jeung nangtayungan ka maraneh.
12PANGERAN emut ka urang; sarta baris ngaberkahan ka urang, baris ngaberkahan ka urang Israil, jeung ka para imam Allah.
13Mantenna baris ngaberkahan sakur anu hormat ka Mantenna, boh nu gede boh nu leutik.
14Mugia maraneh dibarere anak ku PANGERAN, boh maraneh, boh turunan maraneh.
15Mugia maraneh diberkahan ku PANGERAN, anu ngadamel langit jeung bumi!
16Langit keur PANGERAN nyalira, tapi bumi mah ku Mantenna diserenkeun ka manusa.
17PANGERAN henteu dipuji ku nu geus paraeh, ku nu geus tarurun ka enggon nu simpe.
18Tapi urang, anu harirup, kudu muji sukur ka Mantenna, ti ayeuna nepi ka salalanggengna. Agungkeun PANGERAN.