Dual PanelSang Prabu Saul ana ing desa Endor
1Ing wektu samana wong Filisti ngerigake wadyabalane nglurug perang nglawan wong Israel. Sang Prabu Akhis nuli ngandika marang Sang Dawud: “Kawruhana, yen sira sawadyabalanira ora kena ora kudu ndherek nglurug perang karo ingsun.”
2Atur wangsulane Sang Dawud marang Sang Prabu: “Nuwun inggih, panjenengan dalem badhe mirsa, punapa ingkang badhe dipun tindakaken dening abdi dalem punika.” Sang Prabu ngandika marang Sang Dawud: “Mulane sira sunsengkakake dadi pangawalingsun piyambak salawas-lawase.”
3Dene Nabi Samuel wus seda. Sakehing wong Israel padha nangisi lan nyarekake panjenengane ana ing kuthane, ing Rama. Anadene Sang Prabu Saul wus nundhungi para prewangan lan juru mbebatang saka ing nagara.
4Wong Filisti iku padha nglumpuk lan banjur mangkat nglurug lan ngedegake kemahe ana ing sacedhake Sunem. Dene Sang Prabu Saul ngerigake sakehe wong Israel, banjur padha ngedegake kemahe ana ing Gilboa.
5Bareng Sang Prabu Saul mirsa wadyabala Filisti, panjenengane ajrih lan gumeter banget.
6Lan Sang Prabu Saul neges marang Sang Yehuwah, nanging Sang Yehuwah ora paring wangsulan, apa srana impen utawa Urim apa lantaran para nabi.
7Sang Prabu Saul banjur ngandika marang para punggawane: “Ingsun golekna wong wadon prewangan, ingsun bakal mrana lan mundhut pituduhe.” Para punggawane padha munjuk marang Sang Prabu: “Ing Endor wonten tiyang estri prewangan.”
8Sang Prabu banjur namur lampah ngrasuk pangageman seje lan tindak kadherekake abdi loro. Bareng Sang Prabu ing wayah bengi rawuh ing panggonane wong wadon mau, banjur ngandika: “Mara aku tenungna lumantar roh lan undangna wong kang bakal dakpratelakake.”
9Nanging wong wadon mau mangsuli: “Panjenengan rak temtu mangretos, ingkang dipun tindakaken Sang Prabu Saul, bilih Sang Prabu sampun nyirnakaken saking nagari para prewangan lan juru mbebatang. Kenging punapa panjenengan masangi jiret nyawa kula kadamel mejahi kula?”
10Sang Prabu Saul banjur supaos demi asmane Sang Yehuwah, pangandikane: “Demi asmane Sang Yehuwah agesang, kowe ora bakal kaluputan marga saka prakara iki.”
11Sawuse iku wong mau pitakon: “Sinten ingkang kedah kula dhatengaken, supados ngatingali panjenengan?” Paring wangsulane Sang Prabu Saul: “Aku undangna Nabi Samuel, supaya ngatingali marang aku.”
12Bareng wong wadon mau ndeleng Nabi Samuel, njerit klawan swara dumeling. Wong wadon mau banjur matur marang Sang Prabu mangkene: “Kenging punapa panjenengan dalem ngapusi abdi dalem? Panjenengan dalem punika Sang Prabu Saul piyambak!”
13Sang Prabu banjur ngandika marang wong wadon iku: “Sira aja wedi. Apa kang sira deleng?” Wong wadon iku mangsuli ature: “Kawula ningali wonten makhluk ilahi jumedhul saking bumi.”
14Sang Prabu banjur ndangu marang wong wadon iku: “Rupane kapriye?” Atur wangsulane: “Wonten tiyang sepuh jumeneng ngagem jubah.” Sang Prabu banjur mangretos, yen iku Nabi Samuel. Panjenengane banjur sumungkem karo wedanane konjem ing bumi lan sujud nyembah.
15Sawuse iku Nabi Samuel ngandika marang Sang Prabu Saul: “Geneya kowe ngregoni aku lan nekakake aku?” Wangsulane Sang Prabu Saul: “Kula kepepet sanget, bangsa Filisti nglurugi perang nglawan kula lan Gusti Allah sampun linggar saking kula. Panjenenganipun sampun boten miyarsakaken pandonga kula malih, inggih dadosa lumantar para nabi, dadosa sarana impen. Milanipun kula ngaturi panjenengan, supados maringi pitedah dhateng kula, punapa ingkang wajib kula lampahi.”
16Nabi Samuel banjur ngandika: “Yagene kowe kok takon marang aku, ujer Sang Yehuwah wis linggar saka kowe lan dadi satrumu?
17Sang Yehuwah wis nindakake apa kang didhawuhake lumantar aku tumrap kowe, yaiku: Sang Yehuwah wus nyuwek karajan saka ing tanganmu lan kaparingake marang wong liyane, marang Dawud.
18Amarga kowe ora ngestokake dhawuhe lan ora ngleksanani mulad-mulading bebendune marang wong Amalek, yaiku jalarane Sang Yehuwah nandukake prakara iki marang kowe ing dina iki.
19Apadene Sang Yehuwah bakal masrahake wong Israel bareng karo kowe marang tangane wong Filisti, lan sesuk kowe sarta anak-anakmu bakal nunggal karo aku. Wadya-bala Israel bakal kapasrahake uga dening Sang Yehuwah marang tangane wong Filisti.”
20Padha sanalika Sang Saul dhawah nggejojor, amarga saka bangeting ajrihe bareng mireng pangandikane Nabi Samuel iku. Uga wus ora kagungan karosan maneh, amarga sadina sawengi ora dhahar apa-apa.
21Wong wadon mau nyedhaki Sang Prabu Saul banjur sumurup, yen Sang Prabu banget kagete. Wong wadon mau banjur munjuk: “Lah abdi dalem sampun ngestokaken pamundhut panjenengan dalem lan ngleksanani dhawuh pangandika dalem klayan ngetohaken nyawa kawula.
22Milanipun mugi karsaa miyarsakaken panyuwunipun abdi dalem. Kalilanana kawula nyaosi panjenengan dalem roti sairis, kadhahara, supados panjenengan dhalem angsal kakiyatan, manawi panjenengan dalem badhe nglajengaken tindak.”
23Nanging Sang Prabu Saul ora karsa sarta ngandika: “Ingsun ora arep dhahar.” Nanging nalika para abdine lan wong wadon mau ndhesek banget, panyuwune nuli dituruti, banjur jumeneng saka ing bumi lan lenggah ana ing amben.
24Wong wadon mau duwe pedhet lemon ana ing omahe, iku banjur age-age disembeleh. Banjur njupuk glepung gandum, diulet lan dipanggang dadi roti tanpa ragi.
25Iku mau kabeh diladekake ing ngarsane Sang Prabu Saul lan ing ngarepe para punggawane, kabeh nuli padha mangan. Sawuse iku banjur padha ngadeg lan ing bengi iku uga padha lunga saka ing kono.